The Last Samurai (2003)

The Last Samurai 

Υπότιτλος: "Λένε ότι η Ιαπωνία δημιουργήθηκε από ένα σπαθί. Λένε ότι οι Θεοί, βούτηξαν ένα παγωμένο σπαθί στον ωκεανό, και όταν το τράβηξαν, τέσσερις τέλειες σταγόνες έπεσαν πίσω στη θάλασσα, και αυτές οι σταγόνες έγιναν, τα νησιά της Ιαπωνίας. Εγώ πάλι πιστεύω, ότι η Ιαπωνία φτιάχτηκε από μια χούφτα γενναίους άνδρες. Πολεμιστές, πρόθυμοι να δώσουν τη ζωή τους, για κάτι που φαίνεται να έχει ξεχαστεί πλέον σαν λέξη: η Τιμή." - Simon Graham, Opening Narrator.

Πλοκή: Ο Nathan Algren (Tom Cruise), βετεράνος λοχαγός του Αμερικάνικου Στρατού, περιοδεύει διηγούμενος τα κατορθώματά του, για τις μάχες με τους Ινδιάνους Ιθαγενείς. Τραυματισμένος (σωματικά και ψυχικά), αλλά και αλκοολικός, αισθάνεται ότι ο πόλεμος αποτελεί ένα κομμάτι του. Σε αυτή τη περίοδο, τον επισκέπτεται ο Πρέσβης του Αυτοκράτορα της Ιαπωνίας, για να τον προσλάβει, ώστε να εκπαιδεύσει τον Ιαπωνικό Στρατό. Εκείνος αποδέχεται και ακολουθεί. Στην πρώτη μάχη εναντίον των Σαμουράι, εκείνος πιάνεται αιχμάλωτος και ο στρατός του χάνει, από τον Σαμουράι Κatsumoto (Ken Watanabe). Ακολουθεί ένα μακρύ ταξίδι για τον ίδιο, καθώς ο χειμώνας έχει ήδη φτάσει, και πρέπει να φιλοξενηθεί στο Ιαπωνικό χωριό...

Κριτική: Τι να πρωτοπούμε γι'αυτή την ταινία... Ο Edward Zwick, ως σκηνοθέτης, απέδωσε πρωτόγνωρα και αποτελεσματικά, για τη σύγχρονη εποχή, την έννοια, τον όρο και την Παράδοση των Σαμουράι... Μια έννοια ξεχασμένη, σε μια εποχή, όπου η Τιμή και ο Ηθικός Κώδικας των Σαμουράι, εκλείπουν όσο ποτέ άλλοτε... Ο Tom Cruise, καταφέρνει να πρωτοστατήσει, τόσο ως μαχόμενος Αμερικάνος, όσο και ως φιλοσοφημένος, αναθεωρημένος "Ιαπωνικοποιημένος" Αμερικάνος. Στην αρχή, βλέπουμε μια καταπληκτική σκηνή, που θυμίζει Gladiator, σκηνή μάχης, όπου ο Nathan Algren παθαίνει πανωλεθρία, ενώ τη στιγμή που πηγαίνει να πιαστεί, παλεύει σαν "Τίγρης" με το Λάβαρο του Ιαπωνικού Στρατού... Κατά τη διάρκεια της ταινίας, μαθαίνουμε πράγματα για την Ιαπωνία, τον τρόπο με τον οποίο ζουν, της συνθήκες, τα ήθη και τα έθιμά τους, καθώς και βλέπουμε, τα πανέμορφα τοπία, που τόσο μαεστρικά συνθέτουν το σκηνικό της ταινίας... Ιδιαίτερη μνεία στον Ken Watanabe (Batman Begins, Inception), που καταφέρνει να ενσαρκώσει το ρόλο του Katsumoto, ενός αυτοκράτορα με τιμή, συνηδειτοποιημένου, αυστηρού αλλά και πειθαρχημένου... Αρετές μεγάλων Ηγετών της Ιστορίας, όπως του Μεγάλου Αλεξάνδρου, του Σουλεϊμάν του Μεγαλοπρεπή, ή του ίδιου του Βασιλιά Λεωνίδα, μιας και στο έργο, δίδεται η απαραίτητη αναφορά, στους 300 Σπαρτιάτες και το Έπος των Θερμοπυλών... Τέλος, κλειδί για την ιστορία, αποτελεί η Ιαπωνέζα Koyuki, στο ρόλο της "Taka", όπου ερωτεύεται τον Tom Cruise και διαδραματίζει ένα σημαντικό ρόλο, στην εξέλιξη της ταινίας... Μια ταινία που συστήνεται, ιδιαίτερα για Σαββατοκύριακο, οικογενειακή ατμόσφαιρα και φαγητό.

Αφιερώνεται σε εμένα, διότι ήταν η ταινία, που με βοήθησε σε μια ιδιαίτερα δύσκολη περίοδο της ζωής μου και μου έμαθε, ότι η Τιμή, είναι ένα σπάνιο αγαθό, εξαιρετικά πολύτιμο στις μέρες μας...

Soundtrack to Remember: Hans Zimmer (ο άρχοντας του Είδους) - Red Warrior.* 

 

*Χρησιμοποιήθηκε και σαν μουσική έναρξης, στις Περιοδείες Συναυλιών των Nightwish στο End of An Era το 2006.

Ακούστε περισσότερα στην εκπομπή "Soundtracks" κάθε Παρασκευή 20:00-22:00 στο: http://kallitechnio.listen2myradio.com/

Σχόλια, προτάσεις, απόψεις, ιδέες στο: soundtracksnmovies@gmail.com

Dead Man (1995)

Dead Man (1995) - O Νεκρός

 aka "Jim Jarmush's Dead Man"

Υπότιτλος: "Είναι προτιμότερο να μην ταξιδεύεις με έναν νεκρό." - Henri Michaux (Βέλγος συγγραφέας και ζωγράφος, στο έργο του "La Nuit des Bulgares in Plume (1938)").

Πλοκή: Ο William Blake (Johnny Depp), ταξιδεύει στα δυτικά σύνορα της Αμερικής, για την εξεύρεση εργασίας, σε θέση λογιστή. Στη διαδρομή με το τρένο, καταλαβαίνει ότι το ταξίδι του δε θα είναι όπως όλα τα άλλα... Έχοντας φτάσει στην εταιρεία που έκανε την αίτηση, γίνεται αμέσως απορριπτέος. Από εκεί και μετά, ξεκινάει ένα μακρύ μακρύ ταξίδι για τον ίδιο...  

Κριτική: Έχοντας δει αρκετές φορές αυτή την ταινία, με πιάνει ακόμα το ίδιο ρίγος, όταν ακούω το δημοφιλές soundtrack της, από τον Neil Young, αλλά και βλέποντας αυτό το μαγευτικό φινάλε... Ο Jim Jarmush, ως σκηνοθέτης αυτού του έργου, επιτέλεσε απόλυτα το σκοπό του: ένα φόρο τιμής στην Ινδιάνικη κουλτούρα, και μια Ωδή στον τρόπο με τον οποίο αυτή χάθηκε, από την Αμερική στο πέρασμα των χρόνων... Δοσμένο απόλυτα σε ασπρόμαυρη εικόνα, καταφέρνει να μας περάσει τη σκοτεινή και δύσκολη θέση στην οποία βρίσκεται ο ήρωας, αλλά και ταυτόχρονα, το ταξίδι του μέχρι τη στιγμή της λύτρωσης... Ο Johnny Depp, σοβαρός αλλά και ταυτόχρονα αστείος, καταφέρνει να ισορροπήσει ανάμεσα στη λεπτή γραμμή κωμικού και τραγικού, καθώς η ταινία αυτή πρόκειται για δράμα, αλλά περιλαμβάνονται πολλές στιγμές μαύρου χιούμορ, που δίνουν μια αστεία γεύση, στο κατά τα τ'άλλα ολοσκότεινο τοπίο... Ο Gary Farmer από την άλλη, στο ρόλο του ως "Κανένας", αποτελεί το πλέον σύμβολο του Σύγχρονου Ινδιάνου, ενός Ινδιάνου που έχουν ανάγκη οι εποχές, καθώς χωρίς αυτόν, δεν μπορεί να ορθοστατήσει ο Σύγχρονος Άνθρωπος, στην ίδια τη ζωή, στην ίδια τη Φύση... Τέλος, ο Lance Henriksen, ως "Cole Wilson" ή αλλιώς ως "κακός της υπόθεσης", ενσαρκώνει έναν κηνυγό επικηρυγμένων, ο οποίος θα έκανε τα πάντα, για να συλλάβει το θύμα του... Στη διάρκεια της ταινίας, γίνεται απόλυτα αντιπαθητικός, καταφέρνοντας αυτό που περιμένουμε όλοι από έναν αντι-ήρωα... Να τον μισήσουμε ολοκληρωτικά. Η ταινία αυτή, αποτελεί σταθμό στη δεκαετία του '90, καθώς είναι ένα από τα μεγαλύτερα έργα, του Σύγχρονου Αμερικάνικου Σινεμά. Την προτείνω ανεπιφύλακτα, καθώς πρόκειται για ένα έργο εσωτερικής αναζήτησης, βαθύτερου συλλογισμού και ολοκληρωτικής αναθεώρησης της εικόνας που έχουμε για τον κόσμο... 

Αφιερώνεται στον αδερφό μου, διότι ήταν ο πρώτος που μου την έμαθε.

Soundtrack to Remember:

Ακούστε περισσότερα στην ραδιοφωνική Εκπομπή "Soundtracks", κάθε Παρασκευή 20:00-22:00 στο http://kallitechnio.listen2myradio.com/.

Σχόλια-Παρατηρήσεις-Προτάσεις: soundtracksnmovies@gmail.com