Kill Bill Vol. I (2003)

Kill Bill Vol. I (2003)

by Quentin Tarantino

Υπότιτλος: "Η Νύφη Επιστρέφει..."

Trailer: 

Υπόθεση: Η Beatrix Kido (Uma Thurman) δέχεται απόπειρα δολοφονίας, από την πρώην συμμορία δολοφόνων στην οποία ανήκε... Κατά τη διάρκεια της απόπειρας, βρίσκεται σε κατάσταση εγκυμοσύνης. Μετά από τέσσερα χρόνια κοματικής κατάστασης, αποφασίζει να πάρει την εκδίκησή της. Θα σκοτώσει τον Bill;

Διάσημες Ατάκες: 

- "Ι'm gonna kill Bill." - The Bride

- "Revenge is never a straight line. It's a forest, And like a forest it's easy to lose your way... To get lost... To forget where you came in." - Hattori Hanzo

Κριτική: Πρωτοείδα αυτή την ταινία, στην ηλικία των 14 ετών και δεν την πολυκατάλαβα... Αρχικά, μου φάνηκε σαν ωμή, κλασσική αμερικανιά. Όμως τότε, δεν είχα ιδέα περί τίνος πρόκειται ο Quentin Tarantino, ποια νοήματα θέλει να περάσει, τι είναι το Pulp Fiction, περί τίνος πρόκειται όλα αυτά... Κατά τη διάρκεια της εφηβείας και της ενηλικίωσης, την είδα ξανά και ξανά... Και κάθε φορά που την έβλεπα, καταλάβαινα και κάτι περισσότερο... Ωρίμαζε μέσα μου. Σαν το παλιό καλό κρασί. Όπως συμβαίνει και με όλες τις ταινίες του Ταραντίνο... Πρέπει να πούμε ότι πρόκειται για ταινία εκδίκησης. Το λέει ο τίτλος της. Όπως σε όλες τις ταινίες εκδίκησης όμως, οφείλουμε να εντοπίζουμε τα αίτια, τα κίνητρα και τη λογική πάνω στην οποία, ζητείται αυτή η εκδίκηση... Και εδώ πρόκειται για καθαρό "ξεκαθάρισμα λογαριασμών". Μία γυναίκα σχεδόν δολοφονείται μαζί με το αγέννητο μωρό της. Προσπαθεί να αλλάξει ζωή λόγω ενστίκτου μητρότητας. Η ταυτότητα και το γονίδιο του επαγγελματία δολοφόνου όμως, δε φεύγει εύκολα. Και για να φύγει, ίσως του κοστίσει και την ίδια του τη ζωή. Η Uma Thurman καταφέρνει να πρωτοστατήσει σε έναν ρόλο αποκλειστικά one woman's show, (το σενάριο γράφτηκε πάνω της στα γυρίσματα του Pulp Fiction), ενώ με τις εκφράσεις του προσώπου της, μας μεταδίδει πλήρως τη συναισθηματική κατάσταση και φόρτιση στην οποία βρίσκεται, την εκάστοτε στιγμή: οργή, μίσος, λύπη, θύμηση και αποφασιστικότητα, είναι μερικά από αυτά τα στοιχεία. Ο Bill από την άλλη, (David Carradine) υποδύεται το ρόλο του αμετανόητου αφεντικού μαφίας, ενός σοφού και ώριμου μεσήλικα, ο οποίος έχει γίνει σκληρός, εξαιτίας της ίδιας της ζωής... Σαν ένα ρόλο που δε θα μπορούσε ποτέ να απαρνηθεί. Η Lucy Liu τέλος, ως Vernita Green, αντισταθμίζει πλήρως την κατάσταση, με το ρόλο του αντι-ήρωα, ο οποίος βρίσκεται σε απόλυτη ισχύ και αποφασιστικότητα, αφού πρόκειται για το νέο αφεντικό της Μαφίας των Αφεντικών.

Αγαπημένη Σκηνή: Σίγουρα η "Μονομαχία στο Σπίτι με τα Μπλε Φύλλα"... Τρομερό τοπίο, απίστευτη χορογραφία ξιφομαχίας, άσπρες και μπλε νιφάδες, μουσική latin στο background... Σκέτη ποίηση.

Άλλα αγαπημένα τεχνάσματα: 

Το παιχνίδι με τα μάτια κάθε ήρωα, η χαρακτηριστική μουσική για να δηλώσει ένταση και αυξημένη διάθεση οργής, το σφύριγμα της Elle (Daryl Hannah)... Μια πιο πολύ απ'όλα, η ξιφομαχία με κλειστά φώτα, σε φόντο με μπλε και σκούρο φώς. Τρομερή δουλειά φωτογραφίας και φωτισμού... 

SoundtrackS to Remember***:

Σίγουρα είναι δύο... Το αγαπημένο μου "Don't Let me Be Misunderstood" από Santa Esmeralda

και το "Battle without Honor or Humanity" από Tomoyuasu Hotei

Fun Fact: Η εμφάνιση των 5,6,7,8's προήλθε από μια κίνηση θράσους, αλλά και τόλμης από πλευράς Quentin Tarantino, καθώς βρισκόταν στο Αεροδρόμιο της Ιαπωνίας και αγόραζε κάτι από τα duty free shops. Κατά τη διάρκεια, άκουσε από τα μεγάφωνα το "I'm Blue" και ζήτησε αμέσως το CD από τον υπεύθυνο. Εκείνος του απάντησε "Δεν μπορώ να σας το δώσω, είναι του μαγαζιού. Αλλά μπορείτε να αγοράσετε ένα." Και ο Tarantino, αποκρίθηκε πως: "Αν δεν έκανα αυτή την κίνηση, τότε ίσως να μην έμπαινε το συγκρότημα στην ταινία."

Έρχεται και κριτική για τη δεύτερη ταινία Kill Bill... Stay tuned.

Σχόλια-προτάσεις-Ιδέες: lampiristakis@gmail.com